هر تولدي را مرگيست و هر آغازي را پاياني ! اين است جبر روزگار. خيلي با خودم كلنجار رفتم و آخرش هم به اين نتيجه رسيدم . من ديگه نمينويسم و به قولي : به كجا چنين شتابان ؟ به هر آن كجا كه باشد بجز اين سرا ، سرايم. ميدونم سخته ولي خوب ديگه نميتونم ادامه بدم. شايد ي وب لاگ ديگه درست كنم. ي وب لاگ بي نام و نشون كه هيچ كس نشناسدش.نه خود وب لاگ رو نه حتي نويسندشو. ولي به همه سر ميزنم و حتي سعي ميكنم كامنت هم بذارم. بهر حال منو فراموش نكنين. منم شما رو فراموش نميكنم. روزهاي خوبي بود. هم بد ، هم خوب. هم مطالب غم انگيز ، هم شعر ، هم عكس ، هم مسخره بازي و ... . ولي بهرحال هر چي كه بود تموم شد و رفت. و تنها چيزي كه ميمونه و خواهد موند خاطرات ِ. همين !!
پويان
16 تير 1382









وبلاگ قبليم

پست الكترونيك

آرشيو


: لينك بدين

pouyan's weblog


:موسيقي