چهار روز تلفنمون خراب بود. داشتن خطوط ما رو هم ديجيتال ميكردن. الان ديگه هم تون داريم ، هم روي موبايلها شماره ميندازه. ولي چهار روز بي تلفني خيلي بد بود .ولي بالاخره وصل شد .
خيلي سخت ِ ، خيلي! ي كاري رو بكني كه به نظر خودت درست ِ ولي نه تنها درست نيست ، تازه همه هم ازت شاكي ميشن. مياي ي كاري ميكني كه به نظر خودت درسته ، ولي همه اطرافيان رو ميدي. هر جوري هم ميشيني فكر ميكني ميبيني همشون هم به نوعي حق دارن. همشون. فقط تو موندي كه اين اشتباه احمقانه رو كردي. حالا همه ازت شاكين. همه. هيچ طرفي رو هم نداري. فقط خودت موندي و خودت. اينجور موقعهاست كه افسوس ميخوري اي كاش اين زندگي لعنتي واقعا دكمه undoو del داشت! هر چند ديگه هيچ كاري نميشه كرد . جز افسوس گذشته و اميد به آينده. خيلي تلخ ِ ، خيلي!
پويان...








وبلاگ قبليم

پست الكترونيك

آرشيو


: لينك بدين

pouyan's weblog


:موسيقي